Jippie !

Jippie !

Magali is met vlag en wimpel geslaagd.

82% en eerste van de klas ... dat had ze zelf niet verwacht.

Het is dan ook een prachtprestatie want ze was behoorlijk moe.

Zie je nu wel dat je 't kan, Magali ?

Een DIKKE proficiat van mama en papa !!!

GEFELICITEERD !!!

Los ?

te strak

te los

zoals aan een elastiekje

wordt er geduwd

wordt er getrokken

en jij

jij raakt uitgerekt
...

- kriekske -

Wereldtraan ...

er valt een wereld uit mijn oog
hij rolt zomaar op mijn wang
wanneer hij langs mijn mondhoek kruipt
lik ik hem snel naar binnen

de wereld ligt nu op mijn maag
te groot, te log en veel te zwaar
ik slik en slik maar ’t wil eruit
de aarde maakt een vreemd geluid

plots hoor ik stemmen in mijn buik
de mensheid maakt zichzelf half dood
ik zoek de zin van dit bestaan
kan soms de wereld amper aan

Margo

Pluisje ...

het duizelt in mijn hoofd

wanneer dromen

eindelijk werkelijkheid worden

het voelt zo goed

ik sluit alle twijfel buiten

ik hou teveel van jou

toen, het pluisje in mijn buik

nu, mijn grote 'kleine' man !

je zet onzekere passen

ik zie je wel …

"Ik jou ook, mam !"

sommige dagen kunnen niet stuk

kun je teveel houden van ?

Margo

Klas Paradox

zorgen

geklasseerd

volgens

jaartal

tijdens les historiek

ver van realiteit

mijn grote veldslag

tegen armoedig leven

gecamoufleerd met

passief gedrag

uit vrees

voor ontdekking

door

rovers

genoemd

reizigers

jamal

http://www.writehistory.be/?p=gedicht&id=28728

Donderwolkjes ...

ze loopt op donderwolkjes
de wereld draait verkeerd

ze
snapt het niet
begrijpt het niet
verstaat het niet

haar boosheid huilt
haar lach is zoek

ze bijt !

in een appel
en stopt haar tranen
weg



Margo

Gewijzigd ...

weerstand verhardt zich
tegen onmogelijkheden

aandacht trekt je krom
doet je krimpen
je wil weg
uit die zoemende
massa die zichzelf
mensheid noemt

betweterigheid
verkrampt het hart
verdort door onbegrip

goed noch kwaad

laat me
laat me toch

je schreeuwt
enkel
rust

Margo

Reactie van Geertrui

Hoi Margo,

Ik kom toevallig je dagboek tegen.

Ongelooflijk hoe ik me soms voel zoals jij beschrijft.

Ik heb een zoon van 12,5 jaar met ASS, angst -en concentratiestoornissen.

Soms overvallen de machteloosheid, de paniekaanvallen je zo dat het voelt alsof iemand je gewoon de adem afsnijdt.

Je tracht te roepen om hulp, maar niemand lijkt je te horen.

Zoektochten, het heen- en weerlopen tussen hulpverleners, dokters, ziekenhuizen ...

Het maakt je soms zo moe. Maar toch doe je verder. Telkens raap je jezelf weer op ...

Ik kom zeker regelmatig eens lezen.

Veel goede moed !!

Geertrui

Ochtendzon ...

Ik kom de laatste tijd amper toe aan schrijven.
Ik vind de woorden gewoon niet.
Soms gebeuren er dingen die me intens gelukkig maken.
Maar evenzeer gebeuren er dingen die me diep triest maken.
En ik kan er geen woorden aan geven.
Sluit me af en zoek de schuld bij mezelf.
Weet niet goed hoe ik er mee moet omgaan.
Ben ik te veeleisend ?
Of ben ik te soft ?
Ben ik teveel een gevoelsmens en moet ik harder worden voor mezelf ?
Ik wou dat ik het antwoord wist.
Het enige dat ik nu wil en kan doen is mezelf terugtrekken en wachten tot de lucht weer wat opklaart.
Morgen is er een nieuwe dag met hopelijk een ander gevoel.
Het leven is niet enkel en alleen maar slecht …
maar vandaag even wel !

.

.

Margo