weerstand verhardt zich
tegen onmogelijkheden
aandacht trekt je krom
doet je krimpen
je wil weg
uit die zoemende
massa die zichzelf
mensheid noemt
betweterigheid
verkrampt het hart
verdort door onbegrip
goed noch kwaad
laat me
laat me toch
je schreeuwt
enkel
rust
tegen onmogelijkheden
aandacht trekt je krom
doet je krimpen
je wil weg
uit die zoemende
massa die zichzelf
mensheid noemt
betweterigheid
verkrampt het hart
verdort door onbegrip
goed noch kwaad
laat me
laat me toch
je schreeuwt
enkel
rust
Margo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten