Ik kom toevallig je dagboek tegen.
Ongelooflijk hoe ik me soms voel zoals jij beschrijft.
Ik heb een zoon van 12,5 jaar met ASS, angst -en concentratiestoornissen.
Soms overvallen de machteloosheid, de paniekaanvallen je zo dat het voelt alsof iemand je gewoon de adem afsnijdt.
Je tracht te roepen om hulp, maar niemand lijkt je te horen.
Zoektochten, het heen- en weerlopen tussen hulpverleners, dokters, ziekenhuizen ...
Het maakt je soms zo moe. Maar toch doe je verder. Telkens raap je jezelf weer op ...
Ik kom zeker regelmatig eens lezen.
Veel goede moed !!
Geertrui
Geen opmerkingen:
Een reactie posten