zondag 30 maart 2008

Hoop kiert



de deur slaat dicht
niet eens zo hard, maar
de pijn is er niet minder om

jij kijkt niet achterom

rechte schouders
verliezen hun schaduw
als zij verstoken van zon

verdwijnen in een avond
die als grijs doek langs
de hemel is gespannen

te bang voor het donker
zet ik de deur op een kier

een smal streepje
kunstlicht

een smal streepje
maar toch
.
.
Hendrik Jan


Tree gate




jij laat een doorgang,
geeft ruimte om te gaan
langs het gekerfde leven
van een gekromde rug

en zelf koos jij je
eigen weg, toegroeiend
naar jouw diep
gewortelde oorsprong

in gebogen vrijheid



Hendrik Jan



woensdag 26 maart 2008

Vlinder van m'n hart



Geboren om bij mij op te groeien
ons huis,
waar de liefde omvangrijk zal bloeien
mijn kind ...
wat ik van je vind
is met geen pen te beschrijven.

Vlinder van m'n hart.


Geschreven door Vlinderke


vrijdag 21 maart 2008

Een stevige knuffel ...



Even een stevige knuffel voor Magali !

Tussen alle drukte hier in huis heeft ze voor haar Paasexamen schitterende resultaten behaald.

En dat mag toch ook wel eens vermeld worden !
Vindt u niet ?


Margo

Een pluim !



De examens zijn gepasseerd …

De druk is van de ketel … er kan terug normaal geademd worden.
Vincent heeft een bovenmenselijke prestatie verricht … hoedje af voor hem.
Het was soms trekken en sleuren maar hij heeft toch alle examens deelgenomen.
Ook Eric verdient een pluim op z’n hoed.
Hij is het die Vincent constant heeft gecoacht en dat was niet altijd even makkelijk.

Dat Vincent niet in alle vakken geslaagd is vinden we van minder belang.
Belangrijker is dat we Vincent terug in de running hebben gekregen.

Hij heeft nog een hele weg te gaan … maar die gaan we met een positief gevoel tegemoet.

Nu eerst genieten van een welverdiende Paasvakantie !

Margo

maandag 17 maart 2008

Chaos in mijn hoofd



Mijn hoofd
een wirwar van draden en knopen
begin en einde onvindbaar
in de warboel van
steeds meer tollende hersenspinsels
die opborrelen
maar geen plaats vinden
om te ontsnappen!
O V E R D R U K !
Pfft Pfffffttttt

Mijn hoofd
een file van dolende schimmen
stemmen die fluisteren
wezens die ratelen
onverstaanbare echogeluiden
als een boemerang steeds weerkerend.

K O R T S L U I T I N G
Zet die knop af!
Ik wil rust

PAUZE
Korte onderbreking

Even alleen zijn in die wriemelende mompelende massa
met mijn eigen-ik.
Doch de gids van mijn gedachten
is niet aanspreekbaar,
hoort mij niet.
Is hij op reis vertrokken ?
Weg, voor altijd weg!

Hier zit ik dan in tweestrijd
Gevangen door voorrangsregels en verbodstekens,
door codes en reglementen.
Knipperlichten en flitsende signalen
proberen me nog te waarschuwen
maar … te laat
HALT! Rood licht
Remmen, rem dan toch!

Ik wil wel, maar vind
geen plaats, geen tijd
om te ontwijken.
Geen vluchtweg mogelijk.
Geen weg terug!
Kleine botsing onvermijdelijk,
Geluk bij een ongeluk:
de schade is beperkt.

Licht op groen.
Rijden maar!
Verkeerde weg ingeslagen.
Ik moet terugdraaien!
Geen duidelijke wegwijzers
Volg de stromende massa
Al uren rijd ik doelloos rond :
steeds hetzelfde circuit van wat en hoe
en waar naar toe
Hopend op een lichtpunt naar mijn eindbestemming;
Ja daar, het is langs daar!

nee, doodlopend spoor
Verloren, verdwaald!

Weg, ga weg
Weg is weg
STOP!
Kom terug!
Blijf bij me
en begeleid me in de zoektocht doorheen de tijd;
Loop niet voor me,
niet achter me
maar naast me.
Geef me je hand.
Samen zijn we sterk.

Hilde Van Tichelen

woensdag 12 maart 2008

Schimmen




















Schilderij: Marjan Geel



Voelbare stilte
maakt me klein

"hoe gaat het ?"

Gebroken vleugels
gespalkt met hoop

"wat wil je ?"

Zoeken doet groeien
een moeder weet dat wel

"ik mis je !"




Margo

maandag 10 maart 2008

Examens



Ik weet het ... ik stel het goede nieuws maar uit.
Misschien toch een beetje bang voor de kater achteraf ?
Maar zo mag ik niet denken, want het gaat goed !

Vincent start vandaag met zijn Paasexamens !!!

Sinds een dikke week is hij ontslagen uit het ziekenhuis.
Hij gaf aan heel graag zijn examens te willen meedoen. Want niet meedoen is blijven zitten en dat wil hij niet. En dus hebben we al onze energie verzameld om een noodplan op poten te zetten.

Het is hartverwarmend om te ondervinden hoeveel mensen hun schouders onder dit noodplan willen zetten.
We hebben hulp ingeroepen langs verschillende kanten.
En telkens was het antwoord positief.
Ook van mensen die we totaal niet kennen.
Het geeft een warm gevoel.

(wordt vervolgd)


Margo

zondag 9 maart 2008

Generatiekloof



de jonge loot stormt zich los
van de boom met dorre takken
verfoeit de wortels,
moeizaam diep gedaald,
hij is de verse twijg, barstensvol

later pas,
veel later
beziet hij weer de oorsprongboom
kijkt op naar de kroonen weet


Louisaatje