de randen van mijn hart
rafelen verdriet
hier en daar een scheurtje
het doet soms pijn
geen droefheid om verloren liefde
geen traan om een gemiste kans
alles heeft zijn tijd
het komen en het gaan
ik treur om het niet begrijpen
het niet doorgronden
van wat er leeft
in eigen vlees en bloed
ik wil zo graag
een drager zijn
een bruggenbouwer
een mirakelmens
maar ‘k kan alleen maar
moeder zijn
rafelen verdriet
hier en daar een scheurtje
het doet soms pijn
geen droefheid om verloren liefde
geen traan om een gemiste kans
alles heeft zijn tijd
het komen en het gaan
ik treur om het niet begrijpen
het niet doorgronden
van wat er leeft
in eigen vlees en bloed
ik wil zo graag
een drager zijn
een bruggenbouwer
een mirakelmens
maar ‘k kan alleen maar
moeder zijn
Margo
11 opmerkingen:
OOOOOOOOOhhhhh heeerlijk!
ik wou dat ik mens was...dat zou me al verbazen
heel erg lief geschreven,
kus van nino.
jij bent bijzonder
in je eigen waarde
wie jou kent weet dat
liefs
Ik vind jou als mens héél bijzonder Innerke, zoals ook dit warme mooie schrijven.
liefs cbr
zo bijzonder is iedere moeder ,heel mooi verwoord ,je bent een prachtmens
alsof dat niks is...moederzijn, dat houdt toch alles in .
Liefde geefster, troostster, in je armenwiegster, draagster, als jij geen bruggennbouwster bent Inner...Inner toch, moeke zijn een liefdesfuctie, je hebt het in je vingers van je haren tot in de worteltjes van je tenen
lieve groet Cobie
kuzzz
het besef dat je alles voor de kinderen wil zijn ,maakt je een echte moeder
prachtig betoog ,klaas
Dit raakt me als vader zijnde!
grts jan
Alleen maar moeder zijn .... wacht de tijd en alles valt op zijn plaats .. geduld is het zaad der voldoening ..echt [ en wat zijn nou een paar jaren in de eeuwigheid..
laifs elze
Je bent juist zo immens belangrijk
jij bent dé moeder, basis van alle toekomst
geduld, geduld
Margo,
ik vind dit jouw prachtigste gedicht denk ik....
liefs,
chris x
Jouw geidchten blijven me verbazen...
grt Titia
Een reactie posten