Zucht ...

Mijn buik voelt hol.
Ook rond maar vooral hol.
Eén prik en dit stevig fundament valt als een kaartenhuisje in elkaar.
Zo voelt het …
De energie die ik gisteren had is vandaag spoorloos.

*zucht*

Vincent heeft het nog steeds moeilijk om naar school te gaan.
Elke dag weer levert hij een gevecht met zichzelf.
Vandaag dus thuis.
Het is op !
Hij is op !
Vechten voor een diploma is al lang niet meer mijn doel, al besef ik maar al te goed welke deuren zo’n papiertje openen kan.
We zijn moe.
Vincent is moe.
En de rest van ons gezinnetje ook.
Het Sprakeloos-project vreet energie maar we doen het nog steeds graag.
Bovendien weten we waarvoor we het doen: voor al die mensen met asperger die hun weg maar moeilijk kunnen vinden in deze chaotische wereld.


Margo