je kruipt door gaten van tijd
alles is niets
en niets lost op
in luchtledigheid
tunnel naar nergens ...
je weet niet waar je zoeken moet
ogen spreken over
eenzaamheid
een doolhof
verloren zicht op zee
ik hou je hart
warm vast
Margo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten