Ik dacht jouw wereld
te betreden
in diepte van ogen
achter blauwe irissen
liggen zeeën van tijd
niets of niemand
kan jouw code kraken
verder dan -tien vijf
negentien negen één-
gaat mijn denken niet
toch staat die dag
in mijn hart gegrift
we kenden elkaar al lang
nog voor het ochtendlicht
werd geboren
Margo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten