Lieve, lieve Margo,
Eindelijk even rustmoment gehad om rustig de blog te kunnen bekijken...met pijn in mijn hart lees ik in iedere letter ook de pijn van jullie allemaal en de hoop op veel beter; de positieve kracht...
Het is afschuwelijk je kind over te moeten geven aan "vreemden", maar ook ontzettend moedig. Met diep respect en bewondering maar ook verlegenheid heb ik me 'toeschouwer' gevoeld in zo een belangrijk stuk van Vincent's/jullie leven...
Wil ik jullie heel veel kracht, liefde en licht toewensen en voor Vincent een vertrouwde levensweg, vol gelukkige momenten.
Dikke kus en heel veel liefs,
Anja
Eindelijk even rustmoment gehad om rustig de blog te kunnen bekijken...met pijn in mijn hart lees ik in iedere letter ook de pijn van jullie allemaal en de hoop op veel beter; de positieve kracht...
Het is afschuwelijk je kind over te moeten geven aan "vreemden", maar ook ontzettend moedig. Met diep respect en bewondering maar ook verlegenheid heb ik me 'toeschouwer' gevoeld in zo een belangrijk stuk van Vincent's/jullie leven...
Wil ik jullie heel veel kracht, liefde en licht toewensen en voor Vincent een vertrouwde levensweg, vol gelukkige momenten.
Dikke kus en heel veel liefs,
Anja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten