zondag 2 september 2007

Reactie van Nancy




Lieve zus,

elke keer een beetje een moeilijk bezoekje, niet dat hij vreemd is voor me ... nee, het is eerder telkens een rare plaats om een gast te gaan bezoeken.
Je merkt ook niets aan hem, lijkt niet ziek en toch is hij dat.
Ik word telkens een beetje wakker geschud met de ernst van de zaak.


Je mag zoveel vertellen als je wil het blijft voor een buitenstaander moeilijk begrijpbaar.
Vaak hebben we vooroordelen maar als ik daar kom verdwijnen die als sneeuw voor de zon.


Hij was heel spraakzaam tegen me, vertelde me dat hij de buurt niet leuk vond en dat hij Essen toch veel mooier vindt.
Ja, zoiets zie je pas als je het niet meer hebt, zei ik hem.
Inderdaad, zei hij schuddend met zijn hoofd.

Bij het naar buiten gaan botsten we op een begeleider die vroeg wie we waren.
Dat is mijn oma, dit mijn nicht en dit is mijn meter zei hij toen. Het deed me plezier dat te horen ... alsof hij echt wel een beetje blij was met mijn bezoekje.

Doei,
je zus

Geen opmerkingen: